Henriette heeft onder het pseudoniem HWS vanaf 1891 en wellicht al eerder, zeker 157 godsdienstige boekjes voor jong en oud het licht doen zien (zie bijlage 3). De helft daarvan betreft vertalingen en/of bewerkingen van Christelijke uitgaven in het Duits en Engels.
Daaronder is haar Bijbels dagboek nog het meest succesvol, want dat werd nog in 1995 in een modernere versie opnieuw uitgegeven.
Henriette was van 1894 tot 1911 redactrice van het maandblad ‘Onze Jonge Meisjes’, dat tot 1904 bij A. van Loon te Tiel werd uitgegeven en waaraan ze vele bijdragen geleverd had en ze was eindredactrice van de serie ‘Groene Boekjes der Christelijke Bibliotheek’ welke door G.F. Callenbach te Nijkerk van 1911 tot 1916 werden uitgegeven en waarin zij ook zelf vele boekjes heeft gepubliceerd.
Het is zeer waarschijnlijk dat ze, naast haar boekjes, ook nog veel losse artikelen in tijdschriften en/of kranten heeft gepubliceerd. Daarnaast gaf ze jarenlang lezingen met lichtbeelden en was actief in de beweging voor de bewustwording van jonge meisjes en de emancipatie van de vrouw in het algemeen.
Blijkbaar had haar zus Jeanne geen behoefte aan schrijven, want van haar is geen enkele publicatie bekend. Anderzijds was ze wel internationaal actief voor de vrouwenbeweging, wat blijkt uit haar deelname in 1915 aan het in Den Haag gehouden Congrès International des Femmes.
Ze bleef ook actief na het overlijden van haar zus. Zo was ze in 1934 lid van het Comité van aanbeveling voor de anti-opiumfilm ‘Rawane’, uitgebracht door de samenwerkende zendingscorporaties.
Voor zover is na te gaan is na 1913 geen boek meer van de hand van Henriette verschenen. Vermoedelijk liet haar gezondheid toen al te wensen over.
Dat ze hoog gewaardeerd werd als persoon en als mens bleek uit de zeker voor Tielse begrippen overweldigende belangstelling met duizenden mensen langs de route bij haar begrafenis in 1921, waarbij zelfs de politie moest worden ingeschakeld om alles in goede banen te leiden. Kranten in het gehele land die melding maakten van het overlijden schreven over haar als ‘eene vrouw van niet gewone betekenis.’
Over de begrafenis van Jeanne is niets bekend, omdat in 1944 er in Tiel geen krant meer verscheen.